Βλέπεις τη μία στιγμή το κάλπικο γκολ με το χέρι, το οποίο συνεχίζει ακόμα και σήμερα να ιντριγκάρει. Και λίγο αργότερα έρχεται το άλλο,που δεν χορταίνεις να το βλέπεις ξανά και ξανά. Γίνεται να έκανε αυτά τα τόσο αντίθετα μεταξύ τους πράγματα ο ίδιος άνθρωπος; Γίνεται και ίσως να μην είναι και τόσο παράξενο. Διότι μόνο ένας χαρισματικός ποδοσφαιριστής, όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα, θα μπορούσε να διασχίσει μέσα σε μόλις τρία λεπτά την χαώδη απόσταση από την απόλυτη απάτη έως την ανώτατη έκφραση της ποδοσφαιρικής τέχνης.
Σήμερα συμπληρώνονται 27 χρόνια από την ημέρα που η Αργεντινή νίκησε με 2-1 την Αγγλία στον προημιτελικό του Μουντιάλ του Μεξικού.Δηλαδή από το ματς που ο κόσμος θυμάται πιο πολύ για το γκολ του Μαραντόνα με το χέρι, χάρη στο οποίο η Αργεντινή προηγήθηκε και λιγότερο γι’ αυτό που πέτυχε τρία λεπτά αργότερα, όταν πήρε την μπάλα πίσω από το κέντρο και πέρασε τη μισή ομάδα της Αγγλίας πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Δύο γκολ εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, τα οποία όμως συμπυκνώνουν όλη τη μαγεία που έκρυβε μέσα του αυτός ο σπάνιος ποδοσφαιριστής.
Είναι πραγματικά απίστευτο ότι εδώ και τόσα χρόνια, κάθε ένα από αυτά τα γκολ μνημονεύεται συνήθως χωριστά. Όταν κάποιος ανατρέχει σε μνημειώδη διαιτητικά λάθη, θυμάται το πρώτο. Αυτό που ο ίδιος ο Μαραντόνα χαρακτήρισε ως «το χέρι του θεού», σε μία έξαρση ειλικρίνειας (αλλά και ναρκισσισμού). Αν, πάλι, γίνεται αναφορά στα θεαματικότερα γκολ που έχουν μπει ποτέ, όλοι θυμούνται το υπέροχο δεύτερο δημιούργημα του «Ντιέγκιτο». Αυτό που η ΦΙΦΑ ψήφισε ως το καλύτερο στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ώρες-ώρες σου δίνεται η αίσθηση ότι τα δύο γκολ σημειώθηκαν σε διαφορετικούς αγώνες και είναι πραγματικά απίστευτο ότι η χρονική απόσταση μεταξύ τους ήταν μόλις τρία λεπτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου