Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Ματιά στο γερμανικό Λονδίνο

Την εικόνα του τελικού μπορούμε να την φανταστούμε από πριν και δύσκολα θα είναι διαφορετική το βράδυ του Σαββάτου: η Μπάγερν θα έχει την κατοχή και θα πιέζει ψηλά, η Ντόρτμουντ θα περιμένει.

Possession vs position

Μπορεί απέναντι στην Μπαρτσελόνα οι Βαυαροί να άφησαν την μπάλα και να μην πίεσαν ψηλά, αλλά αυτή ήταν η εξαίρεση, η προσαρμογή σ’έναν πολύ ιδιαίτερο αντίπαλο. Αυτά που χαρακτηρίζουν συνολικά την Μπάγερν είναι η μεγάλη κατοχή (64% στην Μπουντεσλίγκα), η πίεση ψηλά, το μεγάλο ποσοστό ευστοχίας στις πάσες (87%), με τους Βαυαρούς βέβαια να μην έχουν την καταλανική “εμμονή” με το τίκι-τάκα και να συνδυάζουν τα παραπάνω στοιχεία με πιο physical παιχνίδι και πιο γρήγορες επιθέσεις.

Στην άλλη όχθη, η Ντόρτμουντ έχει απορρίψει προ πολλού τη λογική της πίεσης ψηλά και προτιμά να βγάζει μεγάλη ένταση πιο χαμηλά στο γήπεδο, όπως χαρακτηριστικά έκανε κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Ο ίδιος ο Κλοπ πρόσφατα δήλωσε πως έμαθε ότι “οι ομάδες που τρέχουν πολύ χάνουν και αυτές που πιέζουν μειώνουν τις πιθανότητες που έχουν για τη νίκη”. Σύμφωνα με τον ίδιο, “η περσινή ευρωπαϊκή αποτυχία της Ντόρτμουντ οφείλεται σ’αυτήν την λάθος προσέγγιση, στο γεγονός πως τρέχαμε πολύ και πιέζαμε σ’όλους τους χώρους, και η ομάδα πλέον έχει μάθει από τα περσινά της λάθη”.

Η Μπάγερν λοιπόν θα είναι το αφεντικό της κατοχής και των επιθέσεων και θα πιέσει ψηλά, έστω και χωρίς τον κύριο εκφραστή της πίεσης, τον Κρος, με τον Μίλερ να παίρνει την θέση του. Θα παίξει πολύ από τα άκρα, με τους Ριμπερί-Ρόμπεν να βρίσκονται σε εκπληκτική κατάσταση, τους δύο μπακ πίσω τους να ανεβαίνουν κι αυτοί, τον Μίλερ να δίνει αυτό που δεν είχε η Ρεάλ απέναντι στην Ντόρτμουντ, τον παίκτη δηλαδή που θα κινηθεί χωρίς μπάλα σε θέσεις φορ, και τον Σβαϊνστάιγκερ να ενορχηστρώνει από χαμηλά.

4-4-1-1
Το θέμα είναι τι θα κάνει η Ντόρτμουντ στα άκρα και κυρίως τι θα κάνει με την απουσία του Γκέτσε, για την οποία υπάρχουν αρκετά σενάρια, αν και είναι δεδομένο πως ο πιτσιρικάς θα της λείψει πολύ. Το πρώτο εξ αυτών λέει πως ο Κλοπ θα πάει με την λογική που υιοθέτησε στη Μαδρίτη, όταν έχασε τον Γκέτσε από νωρίς. Ο Γκροσκρόιτς μπήκε στο ματς, πήγε στα αριστερά κι η Ντόρτμουντ περίμενε με ένα 4-4-1-1 και τον Ρόις πίσω από τον Λεβαντόφσκι.

Όμως, στη Μαδρίτη είχε ένα υπερασπιστεί το 4-1 του πρώτου αγώνα, που καθόριζε όλη τη λογική του επαναληπτικού. Η Ντόρτμουντ μπορούσε απλώς να περιμένει ξέροντας πως αφενός η Ρεάλ τα βρίσκει σκούρα απέναντι σε κλειστές άμυνες κι αφετέρου πως όσο περνούσε η ώρα θα έβρισκε εύκολα φάσεις στην κόντρα, έστω και χωρίς πολλά επιθετικά ρίσκα. Το σενάριο σ’έναν τελικό απέναντι στην Μπάγερν δεν είναι το ίδιο, γιατί οι Βαυαροί είναι καταιγιστικοί επιθετικά και κυρίως γιατί δεν είναι σωστή λογική να αμύνεσαι επί 90’ χωρίς ταυτόχρονα να απειλείς, εκτός αν είσαι η περσινή Τσέλσι κι έχεις μιλήσει με τον Θεό.

Σ’αυτό το 4-4-1-1, η Ντόρτμουντ μπορεί να έχει τους Μπλαζικόφσκι και Γκροσκρόιτς να ντουμπλάρουν και να δίνουν βοήθειες στους μπακ, αλλά έτσι κινδυνεύει να τους χάσει τελείως επιθετικά και να μείνει περιμένοντας τα πάντα από τον Ρόις και τον Λεβαντόφσκι. Συν τοις άλλοις, θα είναι δύσκολο για τον Γκουντογκάν να ανταπεξέλθει στον πολλαπλό ρόλο του να δίνει βοήθειες στον Μπέντερ, να κρατάει την μπάλα, να βγάζει την ομάδα μπροστά και να επιτηρεί τα ανεβάσματα των Σβαϊνστάιγκερ και Μαρτίνεζ. Για τον τελευταίο αξίζει να σημειωθεί πως μπορεί να αγωνίζεται ως καθαρός κόφτης, αλλά για την θέση του δεν είναι λίγα τα κοψίματα που επιχειρεί στην αντίπαλη περιοχή, σε ανύποπτες στιγμές κατά την διάρκεια του αγώνα.

Σε μια τέτοια επιλογή από πλευράς Κλοπ, με τετράδα μέσων απλωμένη στην ευθεία, είναι δεδομένο πως ο,τι κι αν γίνει στις μονομαχίες στα άκρα, ο Ρόις θα πρέπει να κάνει μεγάλο ματς στον άξονα. Να παίξει και τον ρόλο του Γκέτσε, να κατέβει δηλαδή χαμηλά, κοντά στους δυο κεντρικούς μέσους για να μην “πνιγεί” ο Γκουντογκάν και ταυτόχρονα να υποστηρίξει τον Λεβαντόφσκι ψηλά. Στην Μαδρίτη ο Ρόις πιο πολύ κοιτούσε να χτυπήσει την Ρεάλ στα κενά που έβρισκε στα άκρα, κόντρα στην Μπάγερν μόνο αυτό ίσως να μην αρκεί και με τον Μαρτίνεζ πάνω του το έργο δεν θα είναι εύκολο.

Αλλαγή σε 4-3-3
Το άλλο σενάριο της Ντόρτμουντ είναι να υιοθετήσει την λογική που χρησιμοποίησε φέτος δύο φορές εναντίον της Μπάγερν. Και στον πρώτο αγώνα για το πρωτάθλημα, αλλά και στον προημιτελικό του Κυπέλλου, ο Κλοπ άλλαξε για να αντιμετωπίσει τους Βαυαρούς. Άφησε το κλασικό του 4-2-3-1 και υιοθέτησε ένα 4-3-3. Σαφές δείγμα πως σκεφτόταν πως η ομάδα του πρέπει να προσαρμοστεί για να παίξει την φετινή Μπάγερν, αφού πέρσι δεν θεωρούσε αναγκαίο το να αλλάξει κόντρα στην μεγάλη του αντίπαλο.

Σ’αυτές τις δύο αναμετρήσεις η λογική του ήταν η ίδια. Η τριάδα της επίθεσης ήταν οι Ρόις, Γκέτσε και Λεβαντόφσκι και στον άξονα ο Κλοπ πήγε και τις δύο φορές στο ίδιο τρικ. Αντί να χρησιμοποιήσει ως παρτενέρ των Μπέντερ-Γκουντογκάν έναν δεύτερο κόφτη (Κελ), έφερε ως τρίτο χαφ έναν από τους εξτρέμ του: στο πρωτάθλημα ήταν ο Μπλαζικόφσκι, στο Κύπελλο ο Γκροσκρόιτς.

Η αλήθεια είναι πως κανείς εκ των δύο δεν του έδωσε αυτά που περίμενε. Κατέβασα και είδα ολόκληρο το ματς του Κυπέλλου, έναν αγώνα που η Μπάγερν τον πήρε μεν με το ισχνό 1-0, αλλά ήταν πολύ ανώτερη της Ντόρτμουντ. Είχε τον έλεγχο του αγώνα, δεν κινδύνευσε παρά ελάχιστα, έχασε πολλές ευκαιρίες και βρήκε τελικώς το γκολ με έναν από τους κλασικούς της τρόπους: ο Λαμ πίεσε κι έκλεψε ψηλά, η μπάλα ήρθε στον Ρόμπεν στα δεξιά έξω από την περιοχή, αριστερό σουτ με φάλτσο, απέναντι γωνία, 1-0.

Τρίτος χαφ
Τα ρεπορτάζ λένε πως εκτός από το 4-4-1-1 εξετάζεται κι αυτή η λογική, ενός τρίτου παίκτη στο κέντρο. Κι αφού η χρησιμοποίηση εξτρέμ στον άξονα δεν απέφερε και πολλά στα δύο ματς που υιοθετήθηκε, αρκετοί λένε πως ο Κελ θα παίξει δίπλα στον Μπέντερ, ώστε να ανέβει πιο ψηλά ο Γκουντογκάν.

Όμως, αν ο Κλοπ είχε την λογική του “να βάλω έναν ακόμα κόφτη”, θα το είχε κάνει στα δύο ματς που προαναφέραμε. Πειραματίστηκε με διαφορετικό τρόπο, με επιλογές που δείχνουν πως δεν προτιμά την “εύκολη” λογική των δύο σκληρών αμυντικών μέσων χαμηλά, αφού εκεί θέλει πάντα έναν καλό χειριστή της μπάλας, για να τα βγάλει πέρα με την πίεση, να μπορεί να κρατήσει την μπάλα και να ξεκινήσει επιθέσεις.

Σαχίν
Υπ’αυτό το πρίσμα, αν ούτε τώρα επιλέξει τον Κελ, η ταπεινή μου εικασία είναι πως ίσως καταλληλότερος για τον ρόλο του τρίτου να είναι ο Σαχίν. Ο Τούρκος επέστρεψε στο λιμάνι του τον χειμώνα, αλλά μέχρι στιγμής ο Κλοπ δεν τον έχει εμπιστευτεί ποτέ ως βασικό στο Cha mpions League. Μετά το ματς με την Μάλαγα, όμως, του έχει δώσει πέντε συνεχόμενα ενενηντάλεπτα στην Μπουντεσλίγκα, με τον Σαχίν να πετυχαίνει ένα γκολ και να δίνει δυο ασίστ. Στο τελευταίο ματς με την Χόφενχαϊμ βέβαια, δεν τον χρησιμοποίησε καθόλου, και κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτό σημαίνει πως δεν έμεινε ικανοποιημένος ή αν ήθελε να κρύψει τα χαρτιά του στην τελευταία πρόβα.

Αν ο Κλοπ ψάχνει παίκτη για να πλαισιώσει χαμηλά τους Μπέντερ-Γκουντογκάν και δεν θέλει να ζητάει από τον Ρόις να επιστρέφει τόσο πίσω, ο Σαχίν μοιάζει ιδανικός. Κλασικό deep-lying playmaker, που μπορεί να βοηθήσει του Γκουντογκάν στην απορρόφηση της πίεσης, στην κατοχή της μπάλας και στην επιτήρηση του Σβαϊνστάιγκερ, να σημαδέψει με μακρινές μπαλιές την κίνηση των επιθετικών, και να φτιάξει μαζί με τον συμπατριώτη του ένα δίδυμο που θα επιτρέψει στον Μπέντερ να αφοσιωθεί στον Μίλερ.

Τέλος, αν επιλεγεί το 4-3-3, με οποιονδήποτε παίκτη ως τρίτο χαφ, τότε ο Ρόις θα πάρει τη μία πλευρά στην επίθεση. Κι εκεί θα είναι σημαντικό να δούμε κατά πόσο η Ντόρτμουντ θα έχει το αστέρι της να ντουμπλάρει ή αν θα τον αφήσει ψηλά, ρισκάροντας στην άμυνα για να κερδίσει κάτι στην επίθεση. Κι αν τελικώς ο Ρόις πάρει πλευρά, μοιάζει πιο λογικό το να παίξει δεξιά, ώστε να φτιάξει καλό δίδυμο με τον πολύ απειλητικό Πίστζεκ και η Ντόρτμουντ να θωρακιστεί καλύτερα στα αριστερά της, απέναντι σε Ρόμπεν και Λαμ, εκεί που ο “αδύναμος” Σμέλτσερ θα χρειαστεί μεγάλη βοήθεια.

Φαβορί
Η αλήθεια είναι πως κόντρα στην φετινή Μπάγερν, όπως κι αν το σκεφτεί ο Κλοπ που ξέρει καλύτερα απ’όλους μας, κάτι θα του περισσεύει. Η κάθε επιλογή κάτι του δίνει και κάτι του αφαιρεί. Σαφείς και ξεκάθαρες απαντήσεις σε όλα δεν έχει, με ή χωρίς Γκέτσε, κυρίως γιατί η Μπάγερν δυνάμωσε απίστευτα σε σχέση με πέρσι.

Τα δύο προηγούμενα χρόνια, η Ντόρτμουντ δεν είχε πάρει μόνο τα δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (κάτι που καμία ομάδα πλην της Μπάγερν δεν έχει πετύχει τα τελευταία 30 χρόνια), αλλά μετρούσε και πέντε συνεχόμενες νίκες επί των Βαυαρών. Φέτος, που η Μπάγερν επέστρεψε στην κορυφή της Μπουντεσλίγκα με περίπατο και έφτασε εμφατικά σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό Champions League, μετράει και τέσσερα παιχνίδια αήττητη κόντρα στην ομάδα του Κλοπ, με δύο νίκες και δύο ισοπαλίες.

Η ισχύς των Βαυαρών είναι πια πολύ μεγάλη κι η διαφορά με την Ντόρτμουντ ορατή. Γι’αυτό άλλωστε κι ο Κλοπ μίλησε για την ομάδα που έχει τον ρόλο του κακού στις ταινίες του Τζέιμς Μποντ και δήλωσε πως οι ουδέτεροι θα πρέπει να είναι με την Ντόρτμουντ, αναγνωρίζοντας εμφανώς πως η Μπάγερν είναι μεγάλο φαβορί.

Υπέρβαση
Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς μια φανέλα σαν της Μπάγερν, με την φετινή ομάδα, να χάνει τρίτο τελικό σε τέσσερα χρόνια και να γίνεται η πρώτη ομάδα του θεσμού που θα φτάσει τους τέσσερις χαμένους τελικούς. Για την Ντόρτμουντ του Κλοπ χρειάζεται μια υπέρβαση. Κι αν έχει κάποιον μεταφυσικό σύμμαχο, αυτός είναι η ημερομηνία του τελικού. Βλέπετε, μάθαμε από το 2005, πως η 25η Μαϊου προσφέρεται για θαύματα.




                                                   πηγή contra.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου