ἢ ἐγγύς τι ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ φιλία. πρὸς δὲ τούτοις τῶν μεγίστων ἀγαθῶν τὸν φίλον εἶναι ὑπολαμβάνομεν, τὴν δὲ ἀφιλίαν καὶ τὴν ἐρημίαν δεινότατον, ὅτι ὁ βίος άπας καὶ ἡ ἐκούσιος ὁμιλία μετά τούτων. μετ' οἰκείων γαρ ἢ μετά συγγενῶν ἢ μεθ' ἑταίρων συνδιημερεύομεν, ἢ τέκνων ἢ γονέων ἢ γυναικός. καὶ τὰ ίδια δίκαια τὰ πρὸς τοὺς φίλους ἐστὶν ἐφ' ἡμῖν μόνον, τὰ δὲ προς τους άλλους νενομοθέτηται, καὶ οὐκ ἐφ' ἡμῖν.
Διότι οι αληθινοί φίλοι δεν αδικούν. Αλλά βεβαίως και δίκαιοι, αν είναι οι άνθρωποι, δεν αδικούν. Άρα ή η δικαιοσύνη και η φιλία είναι το ίδιο ή κάτι πολύ κοντά (συγγενικό). Νομίζουμε ότι ο φίλος είναι ένα από τα μέγιστα αγαθά, ενώ η στέρηση των φίλων και η μοναξιά είναι από τα πιο φοβερά πράγματα στη ζωή. Γιατί όλη η ζωή και η εκούσια συναναστροφή με αυτούς (τους φίλους) συντελείται. Με τους δικούς μας, τους συγγενείς και τους συνεταίρους περνούμε μαζί την ημέρα μας, ή με τα παιδιά μας ή τους γονείς και τη γυναίκα μας. Το δίκαιο στις ιδιαίτερες σχέσεις με τους φίλους μας θεσπίζεται από εμάς, ενώ για τους άλλους οι κανόνες δικαίου καθορίζονται από τον νόμο, όχι από εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου