Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ...Γράφει ο Μανώλης Βαλσαμίδης

Οι υποχρεώσεις του Κέντρου προς την υπό επανάσταση Μακεδονία ήταν 1. Ο εφοδιασμός των
επαναστατών με πολεμοφόδια και 2. Η οργάνωση εκστρατείας για την μεταφορά του πολέμου στη Μακεδονία. Η Νάουσα είχε επιλεγεί ως το κέντρο των πολεμικών εξελίξεων για το λόγο ότι η πόλη α) Είχε εμπειρία πολεμική. Κράτησε για δέκα χρόνια τις ορδές του Αλή πασά των Ιωαννίνων (η ρήση του Αλή: Το Σούλι με γέρασε, η Νάουσα θα με φάει, είναι χαρακτηριστική). β) Είχε εμπειροπόλεμους οπλαρχηγούς και εκπαιδευμένους και μπαρουτοκαπνισμένους οπλίτες, γ) Είχε βιοτεχνίες παραγωγής όπλων. Τις ονομαστές πάλες και ευθύβολα όπλα της, εκθειάζει ο Κασομούλης στα απομνημονεύματά του και δ) Είχε άριστες σχέσεις με τους οπλαρχηγούς του Ολύμπου, των οποίων τα καπετανάτα συγκαταριθμούνταν στη στρατιωτική δύναμη της πόλης.
Κάστρο η πόλη της Νάουσας έθεσε τον εαυτό της στην υπηρεσία της Πατρίδας εκτελώντας τα υπεσχημένα. Η άλλη πλευρά προς εκπλήρωση της δικής της υπόσχεσης οργάνωσε αποστολή με πλοία πολεμοφοδίων, μέχρι και κανόνια, και οπλιτών, που αποβιβάστηκαν στη Μακεδονία, συναντήθηκαν και συνέπραξαν με τους Ολυμπίους, αναλώθηκαν όμως σε μάχες περί τον Κολυνδρό και τα Πιέρια. Η αποστολή ατύχησε και δεν έφτασε τίποτε στη Νάουσα, πλην των υπό τον Διαμαντή Ολυμπίων. Όσοι απέμειναν από την αποστολή τράπηκαν προς τον Νότο. Παρά την αποτυχία της επιχείρησης πρέπει να εξάρουμε τον ενθουσιασμό και το αγωνιστικό φρόνημα των νησιωτών. Ανάμεσά τους, εθελοντής οπλίτης και ο γνωστός κληρικός και φιλόσοφος Θεόφιλος Καΐρης από την Άνδρο, ο οποίος έφερε στο σώμα του παράσημα τρία τραύματα από την συμμετοχή του στην αποστολή.
Η άλλη υπεσχημένη, χερσαία, εκστρατεία, καθυστερημένη, ατροφική δεν έγινε αισθητή στο Βορρά. Είχε δίκαιο ο Οδυσσέας Ανδρούτσος όταν μήνυσε στον Τάσο Καρατάσο να μην επαναστατήσει την Νάουσα πριν αυτός μπει στο Ζητούνι (Λαμία). Τα γεγονότα όμως τρέχουν, η επανάσταση της Νάουσας βρίσκεται σε εξέλιξη, το γεγονός αναγκάζει τους Τούρκους να στρέψουν την προσοχή τους προς την πόλη, στρατάρχης για την καταστολή της επανάστασης της Νάουσας ορίζεται ο Λουμπούτ πασάς και δεκάδες χιλιάδες στρατού πολιορκούν την πόλη. Η πόλη αντιστέκεται ηρωϊκά, πράγμα που θέτει τους υπεύθυνους στον Νότο ενώπιον των ευθυνών των. Μάταια ο Δημήτριος Υψηλάντης επιχειρεί μέχρι την τελευταία στιγμή να μεταβάλει τις αποφάσεις σε πράξεις. Θα χάσουμε, λέει σε αγόρευσή του στη Βουλή, γενναίους τόπους, γενναίους άνδρες και υπενθυμίζει στο σώμα της Βουλής ότι η επανάσταση στη Νάουσα "ωργανίσθη" από εμάς τους ίδιους.
Η πόλη βάσταξε από την Κυριακή της Ορθοδοξίας μέχρι τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα. Άτρομοι οι υπερασπιστές της μετά από πεισματώδεις μάχες στους δρόμους και τις αυλές των εκκλησιών της πόλης κλείστηκαν στον πύργο του Ζαφειράκη. Η άμυνά των προκαλεί τόση φθορά στους Τούρκους, ώστε ανώτερος Τούρκος αξιωματικός αρνείται να διατάξει έφοδο. Αλλά και οι κάτοικοι της πόλης, γυναίκες και άνδρες, επέδειξαν απαράμιλλο θάρρος και αξιοπρέπεια. Ο Αμπού Λουμπούτ σε γραπτή αναφορά του ομολογεί ότι ουδείς αλλαξοπίστησε γι' αυτό και εξοντώθηκαν δια μαχαίρας και αγχόνης άπαντες οι συλληφθέντες άνδρες, ενώ τα γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα. Δεν αναφέρει στην έκθεσή του ο Αμπού Λουμπούτ τίποτα για την επιτυχή έξοδο των επαναστατών από τον πύργο. Οκτακόσιοι (800) από τους υπερασπιστές της Ναούσης μετά την έξοδό τους από τον πύργο του Ζαφειράκη ένοπλοι κατευθύνθηκαν προς Νότο, όπου υπηρέτησαν την πατρίδα ευόρκως.
Την Κυριακή του Θωμά λαός και πολιτεία θα απονείμουν την οφειλόμενη τιμή στους μάρτυρες της πίστεως και της πατρίδος με άπειρη ευγνωμοσύνη. Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει ο ιστορικός του νεότερου ελληνισμού καθηγητής του Α.Π.Θ. κ. Αθανάσιος Καραθανάσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου