Το επιχειρηµατικό ψυχογράφηµα του Λευτέρη Κυριακάκη, δηµιουργού της αλυσίδας ΚΑΦΕ, µέσα από τα «µάτια» της γυναίκας του, Χρύσας Γερολυµάτου
Το καλοκαίρι του 2011 στο αµφιθέατρο του ΤΕΙ Λάρισας, σπουδαστές του ιδρύµατος έχουν µαζευτεί για να ακούσουν µια διάλεξη από την υπεύθυνη Aνάπτυξης Δικτύου της αλυσίδας καφέ Mikel. Είναι η περίοδος που η χώρα βιώνει ήδη τις δραµατικές επιπτώσεις της κρίσης και η Αθήνα φλέγεται.
Την εποχή εκείνη, η εταιρεία είχε µόλις αρχίσει να αναπτύσσει µέσω του δικτύου franchise τρία καταστήµατα. «Γιατί παίρνετε αυτό το ρίσκο;» ρωτάει µια σπουδάστρια τη Χρύσα Γερολυµάτου. Είναι µια δύσκολη ερώτηση για την 32χρονη τότε τεχνολόγο τροφίµων, που έχει νωπές ακόµη τις µνήµες από τη δική της εποχή στα αµφιθέατρα, στο Λιντς της Μεγάλης Βρετανίας. Εκείνη αποφασίζει να απαντήσει µε ερώτηση: «Εσείς πιστεύετε ότι ο φόβος, η ακινησία και η απραξία θα µας βγάλουν από αυτή την κρίση; Δεν νοµίζετε ότι αξίζει να προσπαθήσει κανείς να αγωνιστεί για να υλοποιήσει ένα πλάνο που έχει οραµατιστεί;».
Τριάµισι χρόνια µετά τη διάλεξη στη Λάρισα, η Χρύσα Γερολυµάτου εξακολουθεί να εκπέµπει την ίδια σιγουριά στις απαντήσεις της αναφορικά µε την επιχείρηση που συν-διοικεί µαζί µε τον σύζυγό της Λευτέρη Κυριακάκη, τα γνωστά πλέον σε όλους καφέ Mikel. Περνά τον περισσότερο χρόνο της εβδοµάδας της στο τριώροφο κτίριο της εταιρείας στη Νέα Φιλαδέλφεια, εκεί όπου, πλαισιωµένη από µια οµάδα συνεργατών της, αναλαµβάνει –ανάµεσα στα άλλα– τη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση του προσωπικού που θα στελεχώσει τα καταστήµατα του δικτύου. Η βασική διαφορά µε το καλοκαίρι του 2011 είναι πως σήµερα η αλυσίδα αριθµεί πλέον 95 καταστήµατα στην Ελλάδα. «Ακόµη 18-20 µαγαζιά είναι αυτή την εποχή υπό κατασκευή» εξηγεί η Χρύσα Γερολυµάτου και προσθέτει: «Λογικά το δίκτυο καταστηµάτων θα φτάσει τα 140 µέχρι το τέλος του χρόνου».
Σπανίως πλέον περπατά κανείς στους δρόµους της Αθήνας αλλά και άλλων επαρχιακών πόλεων της Ελλάδας και δεν συναντά ένα καφέ Mikel. Συνήθως είναι γεµάτα. Η διακόσµηση είναι προσεγµένη, ενώ ο φωτισµός και η µουσική προσαρµόζονται στην ώρα της ηµέρας και στα διαφορετικά κοινά. Λειτουργούν από νωρίς το πρωί µέχρι αργά το βράδυ και οι υπάλληλοι φοράνε µαύρες στολές. «Γιατί δεν επιλέχθηκε το βυσσινί, που είναι και το χρώµα της Λάρισας;» ρωτάµε µε µάλλον σκωπτική διάθεση. «Το µαύρο είναι µια πιο αυστηρή, σοβαρή επιλογή» απαντά η Χρύσα Γερολυµάτου.
Στην πραγµατικότητα, δεν υπάρχει τίποτε που να αφήνεται στην τύχη σε αυτή την εταιρεία. Και ίσως δεν υπάρχει καλύτερο πειστήριο της σοβαρότητάς της από το Τµήµα Έρευνας και Ανάπτυξης που έχει συσταθεί στη Λάρισα, ένα «εκπαιδευτήριο νέων συνταγών και πειραµατισµών», όπως αποκαλείται, από όπου έχουν προκύψει 180 διαφορετικά ροφήµατα.
Εκεί είναι που µπορεί να συναντήσει κάποιος συχνότερα από οπουδήποτε αλλού τον Λευτέρη Κυριακάκη, τον 35χρονο Λαρισαίο επιχειρηµατία ο οποίος οραµατίστηκε, σχεδίασε και ανέπτυξε την αλυσίδα Mikel, το ελληνικό success story του καφέ, που έκανε τα διεθνή ΜΜΕ να γράψουν για την εταιρεία αποκαλώντας τη «το ελληνικό πρόβληµα των Starbucks». Αιτία; Η µείωση των τιµών της πολυεθνικής από το Σιάτλ στην Ελλάδα, σε αντίθεση µε την τιµολογιακή πολιτική που ακολουθεί στις άλλες χώρες, ως αποτέλεσµα του ισχυρού ανταγωνισµού που δέχεται από τη Mikel.
«Είναι λάθος να συγκρίνεις τον εαυτό σου µε µια αυτοκρατορία 25.000 καταστηµάτων σε ολόκληρο τον κόσµο» απαντά µε αφοπλιστική ειλικρίνεια η Χρύσα Γερολυµάτου. «Το γεγονός, όµως, ότι συνέκριναν την εταιρεία µας µε τα Starbucks µας έκανε υπερήφανους, ναι» παραδέχεται.
Ο ιθύνων νους Λευτέρης Κυριακάκης σπανίως µιλά δηµοσίως για το δηµιούργηµά του. Εάν ψάξει κανείς στο διαδίκτυο, δεν θα καταφέρει να βρει φωτογραφία του. «Δεν του αρέσει η δηµοσιότητα» απαντά η σύζυγός του. «Θα τον δείτε ολόκληρη την ηµέρα να ασχολείται µε το προσωπικό». Μοιραία, λοιπόν, το επιχειρηµατικό του ψυχογράφηµα περνά µέσα από τη σηµειολογία των επιλογών του. Για αρχή, είναι το όνοµα της επιχείρησης: Τα αρχικά ΜΚΛ παραπέµπουν στα ονόµατα των τριών αδερφών, Μιλτιάδη, Κυριάκου και Λευτέρη.
To όνοµα Mikel, όµως, προκύπτει και ως ακρωνύµιο της φράσης «Maybe It’s Knowledge Entering Life» («H γνώση που µπαίνει στη ζωή µας»). Αν την αναζητήσετε στο διαδίκτυο ως αγγλοσαξονικό απόφθεγµα, µάλλον θα ατυχήσετε.
Την επινόησε ο ίδιος. «Είναι µέρος του οράµατός του» απαντά η σύζυγός του. «Προσφέρουµε τεκµηριωµένη γνώση και εµπειρία στον καφέ, γιατί η προσέγγισή µας στον καταναλωτή είναι εξαρχής διαφορετική». Το πρόσωπο-σύµβολο στο ποτήρι του καφέ είναι του πατέρα του, ενώ η µητέρα του, Γεωργία, ονοµατοδοτεί τα φρέσκα αρτοσκευάσµατα και γλυκά που πουλιούνται στα καταστήµατα (Georgia).
Όλα άρχισαν το 1996. Ο ίδιος ξεκίνησε ως σερβιτόρος σε καφετέρια στη Λάρισα, όπου και µεγάλωσε µαζί µε τα υπόλοιπα εννέα αδέλφια του. Συνέχισε να δουλεύει στον χώρο από άλλα πόστα, µαθαίνοντας από πρώτο χέρι τα µυστικά της δουλειάς. Άνοιξε το πρώτο δικό του κατάστηµα το 2004, ενώ η ιδέα για τα Mikel ήρθε τέσσερα χρόνια αργότερα. Το επιχειρηµατικό σχέδιο ήταν απλό: καλά χαρµάνια, καινοτόµες συνταγές και άψογη εξυπηρέτηση. Και όλα αυτά µε σύγχρονο design, σταθερές προδιαγραφές και όµοια εµπειρία σε όλα τα καταστήµατα. Το δίκτυο franchise αναπτύχθηκε ταχύτατα.
Το κόστος ανάπτυξης ενός καταστήµατος ποικίλλει. Ξεκινά από τα 120.000 ευρώ για ένα µικρό µαγαζί και φτάνει µέχρι τα 300.000 ευρώ για ένα πολύ µεγαλύτερο. Τα entry fees που απαιτούνται είναι της τάξης των 50.000 ευρώ, ενώ τα συνεχή δικαιώµατα (royalties) αφορούν στο 5% του κύκλου εργασιών κάθε καταστήµατος. Το 2013 η µητρική εταιρεία είχε κύκλο εργασιών 1,57 εκατ. ευρώ.
Το site της εταιρείας είναι γεµάτο µε αγγελίες για πρόσληψη προσωπικού. Η Χρύσα Γερολυµάτου υποστηρίζει ότι η εταιρεία προσφέρει ευκαιρίες ανέλιξης. Αφότου κανείς ξεκινήσει στις Πωλήσεις, µπορεί να µετακινηθεί στη διοίκηση, στην οµάδα υποστήριξης ή ελέγχου, ενώ επισηµαίνει ότι ο πυρήνας των συνεργατών στη Νέα Φιλαδέλφεια, κατά κύριο λόγο, αποτελείται από παιδιά που ξεκίνησαν να εργάζονται στα καταστήµατα της Αθήνας.
Και µετά την εγχώρια ανάπτυξη, ακολουθεί το εξωτερικό. Υπάρχουν σκέψεις για καταστήµατα σε µεγάλες πόλεις της Ευρώπης, όµως τα στελέχη της επιχείρησης δεν λένε «όχι» και στις αγορές της Μέσης Ανατολής, και της Αµερικής. Είναι πολύ πιθανό το 2015 να δούµε τα πρώτα καταστήµατα εκτός συνόρων, µε έναν αστερίσκο διστακτικότητας ίσως, αφού η διαφύλαξη της ποιότητας των υπηρεσιών και των προϊόντων της εταιρείας γίνεται πολύ πιο αποτελεσµατικά εντός συνόρων. Όλα βέβαια αναµένεται να γίνουν βάσει προγραµµατισµού.
Υπάρχει άλλωστε έντονο ενδιαφέρον από επιχειρηµατίες αλλά και πολλούς Έλληνες που δραστηριοποιούνται επαγγελµατικά στο εξωτερικό. Η εταιρεία δεν αποκλείει ακόµη και την είσοδο στο Χρηµατιστήριο, κάτι που µοιάζει φυσικό επακόλουθο της εµπορικής επιτυχίας της.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Fortune Νοεμβρίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα
πηγή: fortunegreece.gr
Το καλοκαίρι του 2011 στο αµφιθέατρο του ΤΕΙ Λάρισας, σπουδαστές του ιδρύµατος έχουν µαζευτεί για να ακούσουν µια διάλεξη από την υπεύθυνη Aνάπτυξης Δικτύου της αλυσίδας καφέ Mikel. Είναι η περίοδος που η χώρα βιώνει ήδη τις δραµατικές επιπτώσεις της κρίσης και η Αθήνα φλέγεται.
Την εποχή εκείνη, η εταιρεία είχε µόλις αρχίσει να αναπτύσσει µέσω του δικτύου franchise τρία καταστήµατα. «Γιατί παίρνετε αυτό το ρίσκο;» ρωτάει µια σπουδάστρια τη Χρύσα Γερολυµάτου. Είναι µια δύσκολη ερώτηση για την 32χρονη τότε τεχνολόγο τροφίµων, που έχει νωπές ακόµη τις µνήµες από τη δική της εποχή στα αµφιθέατρα, στο Λιντς της Μεγάλης Βρετανίας. Εκείνη αποφασίζει να απαντήσει µε ερώτηση: «Εσείς πιστεύετε ότι ο φόβος, η ακινησία και η απραξία θα µας βγάλουν από αυτή την κρίση; Δεν νοµίζετε ότι αξίζει να προσπαθήσει κανείς να αγωνιστεί για να υλοποιήσει ένα πλάνο που έχει οραµατιστεί;».
Τριάµισι χρόνια µετά τη διάλεξη στη Λάρισα, η Χρύσα Γερολυµάτου εξακολουθεί να εκπέµπει την ίδια σιγουριά στις απαντήσεις της αναφορικά µε την επιχείρηση που συν-διοικεί µαζί µε τον σύζυγό της Λευτέρη Κυριακάκη, τα γνωστά πλέον σε όλους καφέ Mikel. Περνά τον περισσότερο χρόνο της εβδοµάδας της στο τριώροφο κτίριο της εταιρείας στη Νέα Φιλαδέλφεια, εκεί όπου, πλαισιωµένη από µια οµάδα συνεργατών της, αναλαµβάνει –ανάµεσα στα άλλα– τη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση του προσωπικού που θα στελεχώσει τα καταστήµατα του δικτύου. Η βασική διαφορά µε το καλοκαίρι του 2011 είναι πως σήµερα η αλυσίδα αριθµεί πλέον 95 καταστήµατα στην Ελλάδα. «Ακόµη 18-20 µαγαζιά είναι αυτή την εποχή υπό κατασκευή» εξηγεί η Χρύσα Γερολυµάτου και προσθέτει: «Λογικά το δίκτυο καταστηµάτων θα φτάσει τα 140 µέχρι το τέλος του χρόνου».
Σπανίως πλέον περπατά κανείς στους δρόµους της Αθήνας αλλά και άλλων επαρχιακών πόλεων της Ελλάδας και δεν συναντά ένα καφέ Mikel. Συνήθως είναι γεµάτα. Η διακόσµηση είναι προσεγµένη, ενώ ο φωτισµός και η µουσική προσαρµόζονται στην ώρα της ηµέρας και στα διαφορετικά κοινά. Λειτουργούν από νωρίς το πρωί µέχρι αργά το βράδυ και οι υπάλληλοι φοράνε µαύρες στολές. «Γιατί δεν επιλέχθηκε το βυσσινί, που είναι και το χρώµα της Λάρισας;» ρωτάµε µε µάλλον σκωπτική διάθεση. «Το µαύρο είναι µια πιο αυστηρή, σοβαρή επιλογή» απαντά η Χρύσα Γερολυµάτου.
Στην πραγµατικότητα, δεν υπάρχει τίποτε που να αφήνεται στην τύχη σε αυτή την εταιρεία. Και ίσως δεν υπάρχει καλύτερο πειστήριο της σοβαρότητάς της από το Τµήµα Έρευνας και Ανάπτυξης που έχει συσταθεί στη Λάρισα, ένα «εκπαιδευτήριο νέων συνταγών και πειραµατισµών», όπως αποκαλείται, από όπου έχουν προκύψει 180 διαφορετικά ροφήµατα.
Εκεί είναι που µπορεί να συναντήσει κάποιος συχνότερα από οπουδήποτε αλλού τον Λευτέρη Κυριακάκη, τον 35χρονο Λαρισαίο επιχειρηµατία ο οποίος οραµατίστηκε, σχεδίασε και ανέπτυξε την αλυσίδα Mikel, το ελληνικό success story του καφέ, που έκανε τα διεθνή ΜΜΕ να γράψουν για την εταιρεία αποκαλώντας τη «το ελληνικό πρόβληµα των Starbucks». Αιτία; Η µείωση των τιµών της πολυεθνικής από το Σιάτλ στην Ελλάδα, σε αντίθεση µε την τιµολογιακή πολιτική που ακολουθεί στις άλλες χώρες, ως αποτέλεσµα του ισχυρού ανταγωνισµού που δέχεται από τη Mikel.
«Είναι λάθος να συγκρίνεις τον εαυτό σου µε µια αυτοκρατορία 25.000 καταστηµάτων σε ολόκληρο τον κόσµο» απαντά µε αφοπλιστική ειλικρίνεια η Χρύσα Γερολυµάτου. «Το γεγονός, όµως, ότι συνέκριναν την εταιρεία µας µε τα Starbucks µας έκανε υπερήφανους, ναι» παραδέχεται.
Ο ιθύνων νους Λευτέρης Κυριακάκης σπανίως µιλά δηµοσίως για το δηµιούργηµά του. Εάν ψάξει κανείς στο διαδίκτυο, δεν θα καταφέρει να βρει φωτογραφία του. «Δεν του αρέσει η δηµοσιότητα» απαντά η σύζυγός του. «Θα τον δείτε ολόκληρη την ηµέρα να ασχολείται µε το προσωπικό». Μοιραία, λοιπόν, το επιχειρηµατικό του ψυχογράφηµα περνά µέσα από τη σηµειολογία των επιλογών του. Για αρχή, είναι το όνοµα της επιχείρησης: Τα αρχικά ΜΚΛ παραπέµπουν στα ονόµατα των τριών αδερφών, Μιλτιάδη, Κυριάκου και Λευτέρη.
To όνοµα Mikel, όµως, προκύπτει και ως ακρωνύµιο της φράσης «Maybe It’s Knowledge Entering Life» («H γνώση που µπαίνει στη ζωή µας»). Αν την αναζητήσετε στο διαδίκτυο ως αγγλοσαξονικό απόφθεγµα, µάλλον θα ατυχήσετε.
Την επινόησε ο ίδιος. «Είναι µέρος του οράµατός του» απαντά η σύζυγός του. «Προσφέρουµε τεκµηριωµένη γνώση και εµπειρία στον καφέ, γιατί η προσέγγισή µας στον καταναλωτή είναι εξαρχής διαφορετική». Το πρόσωπο-σύµβολο στο ποτήρι του καφέ είναι του πατέρα του, ενώ η µητέρα του, Γεωργία, ονοµατοδοτεί τα φρέσκα αρτοσκευάσµατα και γλυκά που πουλιούνται στα καταστήµατα (Georgia).
Όλα άρχισαν το 1996. Ο ίδιος ξεκίνησε ως σερβιτόρος σε καφετέρια στη Λάρισα, όπου και µεγάλωσε µαζί µε τα υπόλοιπα εννέα αδέλφια του. Συνέχισε να δουλεύει στον χώρο από άλλα πόστα, µαθαίνοντας από πρώτο χέρι τα µυστικά της δουλειάς. Άνοιξε το πρώτο δικό του κατάστηµα το 2004, ενώ η ιδέα για τα Mikel ήρθε τέσσερα χρόνια αργότερα. Το επιχειρηµατικό σχέδιο ήταν απλό: καλά χαρµάνια, καινοτόµες συνταγές και άψογη εξυπηρέτηση. Και όλα αυτά µε σύγχρονο design, σταθερές προδιαγραφές και όµοια εµπειρία σε όλα τα καταστήµατα. Το δίκτυο franchise αναπτύχθηκε ταχύτατα.
Το κόστος ανάπτυξης ενός καταστήµατος ποικίλλει. Ξεκινά από τα 120.000 ευρώ για ένα µικρό µαγαζί και φτάνει µέχρι τα 300.000 ευρώ για ένα πολύ µεγαλύτερο. Τα entry fees που απαιτούνται είναι της τάξης των 50.000 ευρώ, ενώ τα συνεχή δικαιώµατα (royalties) αφορούν στο 5% του κύκλου εργασιών κάθε καταστήµατος. Το 2013 η µητρική εταιρεία είχε κύκλο εργασιών 1,57 εκατ. ευρώ.
Το site της εταιρείας είναι γεµάτο µε αγγελίες για πρόσληψη προσωπικού. Η Χρύσα Γερολυµάτου υποστηρίζει ότι η εταιρεία προσφέρει ευκαιρίες ανέλιξης. Αφότου κανείς ξεκινήσει στις Πωλήσεις, µπορεί να µετακινηθεί στη διοίκηση, στην οµάδα υποστήριξης ή ελέγχου, ενώ επισηµαίνει ότι ο πυρήνας των συνεργατών στη Νέα Φιλαδέλφεια, κατά κύριο λόγο, αποτελείται από παιδιά που ξεκίνησαν να εργάζονται στα καταστήµατα της Αθήνας.
Και µετά την εγχώρια ανάπτυξη, ακολουθεί το εξωτερικό. Υπάρχουν σκέψεις για καταστήµατα σε µεγάλες πόλεις της Ευρώπης, όµως τα στελέχη της επιχείρησης δεν λένε «όχι» και στις αγορές της Μέσης Ανατολής, και της Αµερικής. Είναι πολύ πιθανό το 2015 να δούµε τα πρώτα καταστήµατα εκτός συνόρων, µε έναν αστερίσκο διστακτικότητας ίσως, αφού η διαφύλαξη της ποιότητας των υπηρεσιών και των προϊόντων της εταιρείας γίνεται πολύ πιο αποτελεσµατικά εντός συνόρων. Όλα βέβαια αναµένεται να γίνουν βάσει προγραµµατισµού.
Υπάρχει άλλωστε έντονο ενδιαφέρον από επιχειρηµατίες αλλά και πολλούς Έλληνες που δραστηριοποιούνται επαγγελµατικά στο εξωτερικό. Η εταιρεία δεν αποκλείει ακόµη και την είσοδο στο Χρηµατιστήριο, κάτι που µοιάζει φυσικό επακόλουθο της εµπορικής επιτυχίας της.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Fortune Νοεμβρίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα
πηγή: fortunegreece.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου