Βουλευτές µε ασχολίες που δεν έχουµε… συνηθίσει υπάρχουν ανάµεσα στους τριακόσιους, αφού τις ώρες που δεν ασκούν τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα επιλέγουν να µη φορούν γραβάτα και κοστούµι, αλλά αγροτική φόρµα. Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» παρουσιάζουν τέσσερις χαρακτηριστικές περιπτώσεις βουλευτών που µε την πρώτη ευκαιρία αφήνουν την Αθήνα και πηγαίνουν στον τόπο όπου µεγάλωσαν, για να ασχοληθούν µε τα χωράφια και τα προϊόντα που ευδοκιµούν στα πάτρια εδάφη τους.
«ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ». Ο ∆άνης Τζαµτζής σε κάθε ευκαιρία σηκώνει τη σηµαία της αγροτικής επανάστασης, υπερασπιζόµενος τα δίκαια των αγροτών. Γι’ αυτό έχει πάρει και τον τίτλο του «Μαρίνου Αντύπα» της Ν.∆. Ο Πελλαίος πολιτικός είναι από εκείνους που γεννήθηκαν και µεγάλωσαν µέσα στα χωράφια. Μέχρι το 2003, µάλιστα, η ταυτότητά του στο επάγγελµα έγραφε «αγρότης», µέχρι που ήρθε το ασυµβίβαστο και έγινε αίφνης βουλευτής. Αυτό, όµως, µόνο στα χαρτιά, αφού ο ∆άνης, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του, ποτέ δεν έπαψε να ασχολείται µε τα χωράφια, συγκεκριµένα τα ροδάκινα, στο κτήµα που έχει στο Μαυροβούνι Σκύδρας. «Γεννήθηκα µέσα στα ροδάκινα. Ολη η περιουσία µου είναι αυτό το χωράφι, που το ζω από 10 χρόνων, όταν έχασα τον πατέρα µου», λέει ο ίδιος τονίζοντας πως δεν χάνει ευκαιρία να ανεβαίνει στο τρακτέρ και να οργώνει κυριολεκτικά και µεταφορικά τα 20 στρέµµατα µε τις ροδακινιές που έχει στην Πέλλα.
ΠΑΙ∆Ι ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ. «Προέρχοµαι από µια καθαρά αγροτική περιοχή της Θεσσαλίας, τα Τρίκαλα, και τα νεανικά µου χρόνια βίωσα από πρώτο χέρι τη ζωή της υπαίθρου», λέει ο γνωστός σε όλη την Ελλάδα πλέον Μιχάλης Ταµήλος. Ο Τρικαλινός προέρχεται από µια αγροτική περιοχή και, όπως πολλοί συµπατριώτες του, ασχολείται µε τη γη. Ο βουλευτής της Ν.∆. έχει κτήµα µε συκιές, που φροντίζει και προσωπικά. «Υπάρχουν δενδροκαλλιέργειες που χωρίς πολλή δουλειά µπορούν να αποδώσουν εισόδηµα. Κλασικό παράδειγµα είναι οι συκιές, που εκεί όπου καλλιεργούνται αποδίδουν σηµαντικά έσοδα. Και άλλες καλλιέργειες µπορούν να δώσουν εισοδήµατα και σε τελική ανάλυση επαγγελµατική διέξοδο σε χιλιάδες νέους», λέει µιλώντας στα «Π». ∆εν χάνει, πάντως, ευκαιρία να πετάξει και το καρφί του για τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. «Τα τελευταία είκοσι χρόνια, µε ευθύνες των κυβερνήσεων, η ύπαιθρος εγκαταλείφθηκε και τα παιδιά των αγροτών προσπαθούσαν να γίνουν δηµόσιοι υπάλληλοι. Σήµερα, που η οικονοµική κρίση ισοπέδωσε τα πρότυπα της προ κρίσεως εποχής, η απασχόληση στον αγροτικό τοµέα είναι η µοναδική διέξοδος για κύρια, αλλά και συµπληρωµατική απασχόληση. Κάθε σπιθαµή αγροτικής γης πρέπει να αξιοποιείται», συµπληρώνει.
ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ. Ο Ανδρέας Μαρίνος κατάγεται από το χωριό Καριακαύτη του Νοµού Ηλείας, που βρίσκεται στην καρδιά του ηλειακού κάµπου. Η οικογένειά του ήταν αµιγώς αγροκτηνοτροφική και ο ίδιος από µικρό παιδί, µαζί µε τα άλλα τρία αδέρφια του, βοηθούσε στις αγροτικές δραστηριότητες του πατέρα του, έχοντας βιώσει τις δυσκολίες και τη βιοπάλη της αγροτικής ζωής. Οπως λέει στα «Π», «ο πρωτογενής τοµέας είναι ο κορµός της εθνικής µας οικονοµίας και δεν έτυχε του γνήσιου ενδιαφέροντος της Πολιτείας. Πάντα έλειπε η καθοδήγηση για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών». Ο Ανδρέας Μαρίνος εκφράζει παράλληλα την ευχή ότι έστω και αργά η Πολιτεία θα προστρέξει στην κατεύθυνση αυτή…
Ο ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ. Στην Πελοπόννησο, συγκεκριµένα στο χωριό Ριζόµυλο της Μεσσηνίας, ζει τα τελευταία χρόνια ο βουλευτής ∆ηµήτρης Σαµπαζιώτης. Πρόκειται για ένα µικρό χωριό µε 150 κατοίκους, 23 χιλιόµετρα δυτικά της Καλαµάτας. «Μεγάλωσα σε αγροτόσπιτο ανάµεσα σε ελιές και συκιές, που είναι τα βασικά προϊόντα που παράγει η περιοχή µου, αλλά και οι βασικές καλλιέργειες µε τις οποίες ασχολούµαι εγώ και η οικογένειά µου. Από µικρό παιδί είµαι δεµένος µε την ύπαιθρο και τους ανθρώπους της, γι’ αυτό και αντλώ τη δύναµή µου από τις αγροτικές ρίζες µου. Θεωρώ πως οι αγρότες είναι άνθρωποι του µόχθου και δικαιούνται καλύτερης τύχης και ζωής», δηλώνει στα Παραπολιτικά ο Μεσσήνιος πολιτικός, χωρίς να ξεχνά και αυτός να στείλει το µήνυµά του στην κυβέρνηση. «Στις µέρες µας το γεωργικό επάγγελµα αποκαθίσταται σταδιακά, γίνεται ελκυστικό, αποκτά δυναµική και παίρνει τη θέση που του αξίζει στις επιλογές των νέων. Αλλωστε, η ύπαιθρος σε δύσκολες στιγµές ήταν πάντα ένα σηµαντικό στήριγµα για τη χώρα µας. Στις σηµερινές συνθήκες αποτελεί επιτακτική ανάγκη η χάραξη µιας ολοκληρωµένης στρατηγικής για τον αγροτικό τοµέα. Μιας στρατηγικής που θα κινείται στο τετράπτυχο: αγροτική ανάπτυξη - αειφορία - ανταγωνιστικότητα - κοινωνική συνοχή. Η γεωργία πρέπει να καταστεί ανταγωνιστική και παράλληλα να σέβεται το περιβάλλον»
πηγή parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου